त्यातही तुला मीच दीसेल,

आठवण माझी कधीतरी येईलच तुला
तु कदाचीत रडशीलही
हात तुझे जुळवुन ठेव तु
सगळी आसवं तुझी त्यात सामावतील
जो थांबला तुझ्या हातावर
नीट बघ त्याच्याकडे
एकटाच राहीलेला तो थेंब मीच असेल


माझ्या आठवणी एखदयाला
सांगताना तु कदाचीत हसशीलही
जो थांबेल तुझ्या ओठावर येता-येता
नीट वापर त्याला
अडखळलेला तो शब्द मीच असेल


कधी जर पाहशील पोर्णीमेच्या तु चंद्राला
त्याच्या तेजाला तु निखरत राहशीलही
मध्येच गर्द काळ्या ढगांनी जर त्याला घेरलं
नीट बघ त्याच्याकडे घेरलेला तो ढग मीच असेल


कधी जर सुटला बेधुंद गार वारा
मोहक डोळे तुझे मिटुन तु घेशीलही
मध्येच स्पर्शली तुला
जर उबदार प्रेमळ झुळुक
नीट बघ जाणवुन ती झुळुकही मीच असेल

कधी जर वाटले एकटे तुला
तू थोडीशी उदास होशीलही
मध्येच हसशील आठवून
प्रसंग आयुश्यताला कसलातरी ,
नीट बघ त्याप्रसंगाकडेे , त्यातही मीच असेल

बोलता बोलता तू सहजच
"वीसरले मी सचीनला " म्हणशीलही,
पण तेव्हा आरशासमोर उभी रहा
तुझ्या चेहरयावरचे भाव वाच जरा
नीट बघ त्याचेहर्याकडे, त्यातही तुला मीच दीसेल,त्यातही तुला मीच दीसेल .........

यातच माझ आता भाग्य आहे !!!

आता ते सर्व क्षण आठवतो
ज्यांना मी कधीच समजू शकलो नाही
मीही खूप आनंदी होतो इतरांप्रमाणे
जेव्हा त्या क्षणां समवेत होतो

नव्हते कुणाची पर्वा मलाही
नव्हते कोणतीही सीमा मलाही
नव्हते कुणाची भीती मलाही
जेव्हा तिच्या समवेत असायचो मी

आता ते सर्व क्षण आठवतो
ज्यांना मी कधीच समजू शकलो नाही
होता तोच चंद्र आम्ही असल्याची साक्ष देणारा
दूर असतांना निरोप आमचे घेऊन येणारा

बिझी असायचा फोन आमचाही
जेव्हा एकमेकांशी तासंतास गप्पा मारायचो आम्हीही
स्वप्नांच्या सुंदर विश्वात हजेरी असायची आमचीही
जेव्हा एकमेकांच्या विचारात असाच डुबायचो आम्हीही

आता ते सर्व क्षण आठवतो
ज्यांना मी कधीच समजू शकलो नाही
खूप काही ठरवायचो एकटे असल्यावर
मात्र गप्पच बसायचो एकमेकांसमोर आल्यावर

कळत होते सर्व तिलाही
पण मीही उगच चेष्टा करायचो
मीच नेहमी बोलावं अस ती हट्ट धरायची
पण त्यावेळी मी मात्र शांत बसायचो

आता जेव्हा वीचार करतो एकटा,
तेव्हा वाटत मी ही चुकयाचो तीच्याशी वागताना ,
पण एकट्याला मला सोडून गेली ती ,
हे ही माझ्या मनाला लागतना 

तीला वीसरण जमत नाही मला ,
खरच, तीची खुप आठवण येते,
कारण तीच्यासोबतचे क्षण हे माझ्या आयुष्याचे
न वीसरनारे असे क्षण होते !

 बस , तीला एकदा भेटायाच आहे मला
अन मनातल सगळ बोलायच आहे ,
खर्च चुकलोच मी तेव्हा ,
हे तीलाही आता सांगायच आहे 

आता असे वाटते
फक्त एकदा तिने समोर यावे
समोर येऊन माझ्याकडे
एकदाप्रेमवेड्या त्या नजरेने बघावे

सांगेल सर्व तिलाही
पण आता तेही शक्य नाही
माझ्या एका हाकाने येईल
इतकी जवळ आता तीही नाही

कारण आता तीलाही कदाचीत
मी पूर्ण परका झालो असेल,
अन कोण हा ------???
असा प्रश्नही तीला पडत असेल

जाउदे,
तीला भले मी आठवतही नसेल
पण ती मात्र नेहमी मला प्रीय आहे ,
तीला हव असलेल सर्व तीला मीळाव,
यातच माझ आता भाग्य आहे
यातच माझ आता भाग्य आहे !!!

काय करू भविष्य ह्या उनात तळपळत होत.

आज सार गाव माझ्यावर हसत होत
प्रत्येकजण पाहून तोडं वळवत होत.

प्रेम केल ही एकच चुक होती माझी
मी काय करू प्रेम तर नकळत होत.

काल आरश्यात पाहताना बर वाटल
कोणी तरी घरात मला ओळखत होत.

कुणा दिसल्या नाहीत जखमा मझ्या
वेदनेतुन एकटं काळीज ओघळत होत.

धुर कसा विझणार आग विझली तरी
सार स्वप्नं माझ त्या धुरात जळत होत.

चुल कशी पेटवू जेव्हां पेटेनाच निखारा
मग कळाल तीच्यासाठी घरही गळत होत.

त्या प्राजक्‍तासही झॊप नाही आली कधी
तेही तुझ्यासाठी रात्र भर सळसळत होत.

आजवर नव्हतो झालो नापास मी कधी,
पण पुस्तकाच एक एक पान निकळत होत.

आता हा निवंडूग जगतो एकटा वाळवटांत
काय करू भविष्य ह्या उनात तळपळत होत.

तुझ्या शिवाय हे आयुष्य कुठवर होत

तुझ्या शिवाय हे आयुष्य कुठवर होत
माझ सार जिवन तुझ्याच नावावर होत

तु गेलीस तेव्हां घरानेही श्वास रोखलेला
तुझ्या आठवणीचं वादळ माझ्या घरावर होत.

गुदमरत होता बेभान वारा अगंणात माझ्या
कधी तु माळलेल गुलाब त्या दारावर होत.

तो मेघही वेडा आज उगाच बरसुन गेला
आधीच आसंवाच पाणी माझ्या गालावर होत.

असाच कोलमडुन पडला घराचा तो कोनवासा
तुझ्या विरहाच ओझ त्याच्याही मनावर होत.

शेवटी शोधला एक कोपरा निवांत असलेला
तोही ओघळला त्याचही प्रेम तुझ्यावर होत.

मीही कसा जाउ सोडून तो घराचा पसारा सारा
निघालो तर दिसलं तुझच नाव दारावर होत.

कुपणांत म्हणे काल निवडूंग कुजबुजत होता
त्याचही खुप प्रेम त्या निर्दयी अगंणावर होत.

प्रेमाने अश्रू दाटतील....

जेव्हा कधी कोणावर प्रेम करशील
तुला माझी आठवण होईल
तुझ्याही डोळयांत तेव्हा
माझ्यासोबतच्या क्षणांची साठवण होईल

आठवणी जेव्हा माझ्या
तुला एकांतात कवटाळतील
तुझ्याही नजरा तेव्हा
माझ्या शोधात सैरावैरा पळतील

जेव्हा त्याला प्रेमाने बघशील
तेव्हा तुला मी दिसेन...
त्याला शोधणा-या तुझ्या नजरेत
तेव्हा फक्त मी असेन...

तेव्हा तुला माझे शब्द पटतील
तुझ्याही नजरेत तेव्हा...
माझ्यासाठी अश्रू दाटतील....

माझ्यासाठी रडणारे ते अश्रू
तेव्हा तुझ्यावरच हसतील
कारण तुझ्या गालांवर टिपणारे त्यांना
ते ओठ तेव्हा माझे नसतील...!!!

माझ्या मैत्रिणीकरता

जग मी हरलो , मी ितला हरलो आहे
मी सर्वस्व हरलो आहे, मी मज हरलो आहे
तू मज भेटावीस माझी सखी बनून
मलाही वाटावे कोणीतरी आहे आपले म्हणुन

मला ितची कमी पूर्ण करणारे कोणीच भेटत नाही
पण तू मला भेटावीस , अन माझी BEST FRIEND ची कमी पूर्ण व्हावी
अशीच मैत्रीण मी शोधत आहे, जी मला समजू शकेल
अशीच मैत्रीण मी शोधत आहे, जी मला आपला मानू शकेल

आयुष्याच्या रंगातुन प्रेमाचा रंग उडाला,
अन जणू आयुश्यच माझे रंगहीन झाले
पण मैत्रीचा रंग अजूनही तसाच आहे ,
आता बस तुज्या मैत्रीचा िद्लासा हवा आहे

मी कधी आयुश्याकडून काही अपेक्षाच केली नाही
मी देवाकडे कधी कोणाला मागीतलेच नाही
आज पिह्ल्यांदा देवाक्डे कोणाला तरी मागतो आहे
तुज्या मैत्रीच्या स्वप्नात आता मी जगतो आहे

देवाकडे माझे आता एवढेच मागणे आहे ,
तुझी मैत्री मला सदैव लाभावी
आपली ही मैत्री आयुष्यभर अशीच रहावी,
अन माज्या भावना जाणनारी तू मला लाभावी

माझी पहीली कवीता

सांगन्यासारख पुष्कल आहे
बोलन्यासारख पुष्कल आहे
पण तुझ्यामाझ्या भेटीतला
दुरावाही अटल आहे

सांग स्वताला आवरू कसा
पान्यात नाव सावरू कसा
सागराच्याच पोटी जर
थैमान घालीत वादल आहे

तुच सांग काय करु
चीत्रात रंग कसे भरू
प्रत्येकच रंगाला जर
स्मर्नांचा ओघल आहे

कसे सांगतेस थांब जरा
पोर्नीमा अजुन लांब आहे
चंद्राकडे जान्याचे पायात
कुठे बल आहे

आता आपण अस करु
आता आपण अस वागु
आणी सार्या जगाला
आता सांगु....

दीवा आणी वातीच नात
कीती नीर्मल आहे
अन तुझ्यामाझ्या भेटीनेच
सुर्य पहा उजल आहे
सुर्य पहा उजल आहे ...............

ख़ास तुझ्यासाठी......

चार पावलं आपण
सोबत चालत जाऊ
तुझे आणि माझे सूर
कुठवर जुळतात पाहु...

अर्थात जमत असेल तर चल
मी आग्रह करणार नाही
आज तरी, "तुला यावच लागेल,
असा हट्ट ही धरणार नाही

पण मनातल्या मनात कुढण्यापेक्षा
व्यक्त करणं बरं असतं
कारण इथून तिथून ऐकलेलं
सारंच काही खरं नसतं

कुणी कुणाला का आवडावं
हे सांगता येत नाही
चार चौघांना विचारून कुणी
हृदय देत नाही

तसंच काहीसं माझं झालं
त्याच धुंदीत propose केलं
जवळ अशी कधी नव्हतीसंच
propose ने आणखीच दूर नेलं

जे झालं ते वाईट झालं
पण झालं ते बरंच झालं
खरं सांगणं गुन्हा असतो
एव्हढं मात्र लक्षात आलं

जाऊ दे,
झालं गेलं विसरून जा
मागे न वळता चालत राहा
मला विसर असं मी म्हणणार नाही
पण तू तो प्रयत्न करून पाहा...

थांब...
इथून पुढं मला एकट्यालाच जायचंय
पण धन्यवाद; तू इथवर आलीस...
सारं आयुष्य नसलीस तरी
चार पावलं माझी झालीस....

का मला तुझी आठवण येते????

मलाच काळात नाही का मला तुझी आठवण येते
जेथून पळातोय परत तिथेच का मला घेऊन जाते.

आता खरच मी का तुला दोष द्यावा
आता तुला तरी का पश्चाताप व्हावा.

तुझ्यासारखच तुझ्या आठवणिना सोडून पुढे जायचाय
कधीतरी मलाही तुझ्या आधी पहिल यायचाय

पण कधीतरी मला तू नक्की सांग अशी का वागलिस
एकदा तरी प्रेमाला का नाही तू जागलिस

मला माहीत होत तू नाही करणार माझी प्रतीक्षा
सवय मला तूच लावली नाही ठेवायच्या कोणाकडून अपेक्षा.....

तुला माझी म्हणण्याची सवय अजूनही आहे

बदललोय मी आता असं म्हणतात सारे
विसरलोय तुला मी असंही म्हणतात सारे
पण श्वासागणिक तुझं नाव घेण्याची
सवय अजूनही आहे......

बदललाय मी माझा रस्ता
शोधल्यात आता नव्या वाटा
पण गेलोच तुझ्या घरासमोरून कधी
तर तुझ्या खिडकीकडे बघण्याची
सवय अजूनही आहे......

रोज निरखतो बदलणारी चंद्रकोर
आजही वाटतो फिका,चंद्र तुझ्यासमोर
अशीच चंद्राशी तुझी तुलना करण्याची
सवय अजूनही आहे......

माझा आणि देवाचा तसा
छत्तीसचा आकडा आहे...
पण गेलोच देवळात कधी तर
तुझ्या त्या देवाकडे तुला मागण्याची
सवय अजूनही आहे......

आताही जागतो मी रात्रभर
चांदण्यांनाही झोप नसते क्षणभर
मग आमच्या गप्पा रंगल्या की
चांदण्यांना तुझ्या गोष्टी सांगण्याची
सवय अजूनही आहे......

एकटा-एकटा आता राहू लागलोय मी
दिवसाही तुझी स्वप्नं पाहू लागलोय मी
भंगली पूर्वीची स्वप्नं सारी तरीही
तुझ्या स्वप्नांत जगण्याची
सवय अजूनही आहे......


नाकारलंस तु मला नेहमी
ना जाणल्यास भावना कधी
समजतील तुला त्या कधीतरी
होशील तु माझी तेव्हा तरी
अशीच मनाची समजूत काढण्याची
सवय अजूनही आहे......

का अशी बदललीस तु ?
का माझ्यासाठी परकी झालीस तु ?
खरंच का मला विसरलीस तु ?
मी आता तुझा कुणीही नसलो
तरी तुला माझी म्हणण्याची
सवय अजूनही आहे...अजूनही आहे!!!