पुन्हा एकदा...

पुन्हा एकदा आभाळ
गच्च भरून आलय
त्याच्या गडद काळोखात
सार अंधारून गेलय

पुन्हा एकदा मनाला ..
तीच भयान शांतता जानवतेय,
माझ्याशिवाय कोण तुझे
हेच जणू खुणावतेय

पुन्हा एकदा पानांची,
सळसळ ऐकु येतेय,
अंगावरील प्रत्येक लव,
अगदी शहारून जातेय

पुन्हा एकदा नेहमीसारखा
तोच पाउस आठवतोय,
चिम्ब चिम्ब भिजताना,
तुझा सहवास भीनवतोय...

पुन्हा एकदा मनी तीच
जुनी कळ्कळ येतेय,
आठवनीत तुझ्या पुन्हा
आयुष्य जळजळ होतय !!!

कवी नको चित्रकार व्हावे,विचार मनात गहीरा होतो...!

कवीतांसाठी आज काल

वेळच मिळत नाही मला,

एवढ छोटस कारणही,

सांगाव लागत तुला.?

बरयाच दिवस कविता नाही,

हे पाहून लटकेच रागवतेस, 

रुसवे तुझे रूप पाहता 

नजरेची तहान भागवतेस...  

कस समजावू तुला की, 

कविता अशी बनत नाही,

योग्य वेळ आल्याशिवाय,

कोळीही जाळे विनत नाही

दरवेळी कविता करू म्हणतो,

समोर तुझा चेहरा येतो,

कवी नको, चित्रकार व्हावे,

विचार मनात गहीरा होतो...!