लहान माझी बाहुली, जणू चैतन्याची सावली
लुकलुकणारे डोळे तुझे, बोलतात किती माझ्याशी
इवलेसे तुझे बोबडे बोल, भिडतात नेहमी मनाशी
पैंजणाची हौस तुला, घरभर छम छम वाजवते
एक एक अदा तुझी, ठेक्यात घर गाजवते
बोबडे तुझे बोल, केसही उडतात भुरुभुरु
हसते गोड जेव्हा, वाटे किती किती लाड करू
छोटीच राहावी तू, वाटते नेहमी मला
आनंदाचे तेच क्षण, जेव्हा मिठीत घेतो तुला
तुझ्या येण्याने कळले,
प्रत्येक बाबाला जीव लावणारी, एकतरी लेक असावी,
तिच्या रुपी प्रेमाची छाया, आयुष्यभर रहावी ...